,
Kończy się czas I Komunii świętych w naszej parafii…
Drogi Rodzicu! Dlaczego posyłasz swoje dziecko do I Komunii świętej?
Bo tak wypada? Bo tak robią prawie wszyscy? Bo ważne jest spotkanie z rodziną i prezenty? Bo taka jest tradycja?
Czy jednak dlatego, że naprawdę wierzysz w Jezusa Chrystusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie?
Tego, który przyszedł na świat jako człowiek. Tego, który dał się ukrzyżować za nasze grzechy i zmartwychwstał. Tego, który pozostał z nami pod postacią chleba i karmi nas swoim ciałem, abyśmy nie ustali w drodze do nieba. Tego, który kocha nas tak mocno, że niczego nam nie odmówi, jeśli tylko będziemy Go o to prosić. Tego, który prowadzi nas do Ojca, gdy tylko pozwolimy Mu na to. Jezusa najlepszego Przyjaciela, Nauczyciela i Króla…
Gdy to właśnie dla Jezusa posyłasz swoje dziecko do I Komunii świętej, to jest to najlepsze, co możesz dla niego zrobić. Dajesz mu sens życia. Fundament, na którym będzie budować, jak na skale. Radość, która nigdy nie ustaje, pomimo trudów życia. Miłość tak doskonałą, do której ludzka miłość nigdy nie dojdzie. Najlepsze i największe wartości. Wiarę, tak wielką, że góry może przenosić.
Postaraj się bardzo mocno po I Komunii świętej nie zapominać o niedzielnej Eucharystii. Często korzystaj sakramentów. Jeśli na razie nie możesz przyjmować Komunii świętej – możesz przecież godzinami trwać na Adoracji, możesz żyć głęboko Bożym Słowem.
Dziecko potrzebuje widzieć swego rodzica w kościele. Potrzebuje razem z nim się modlić.
Nie pozwól, żeby twój największy Skarb jaki dostałeś od Boga, zapominał o porannej i wieczornej modlitwie...
Tak strasznie jest usłyszeć, że nastolatek w 5 czy 6 klasie nie chodzi do kościoła. Nie przystępuje od ponad roku czy dwóch lat do sakramentu pokuty...
Ogromnie boli serce, gdy nie pamięta modlitw, których uczył się przed I Komunią świętą; czy mówi o wypisaniu się z lekcji religii.
Kochani Rodzice! Rozmawiajcie ze swoim dzieckiem o wierze i Jezusie!
Nasze dzieci potrzebują wzoru do naśladowania. Domagają się przykładu i zachęty. Wyjaśnienia i pokazania, co w życiu jest najważniejsze i do Kogo należy przychodzić. Kto jest naszym prawdziwym Przyjacielem i komu na nas naprawdę zależy.
Nie pozwólmy naszym dzieciom odchodzić od Boga i zrywać relacji z Jezusem. Pokazujmy swemu dziecku własnym przykładem, jak wiara jest ważna w naszym życiu. Zachęcajmy do zaangażowania się we wspólnoty w parafii, takie jak: oaza, Schola czy ministranci.
Gdy nasze dzieci będą widzieć nasze zaangażowanie i gorącą wiarę - nigdy nie odejdą od Boga i nie zapomną
o Eucharystii. A to będzie największe szczęście dla Wspólnoty Kościoła.
pl