W poniedziałek, 16 października 1978 roku, około godziny 19.00 świat obiegła informacja o wyborze Ojca Świętego.
Gdy zgromadzeni na Placu Świętego Piotra zobaczyli postać nowo wybranego papieża byli mocno zdziwieni, bo nie wiedzieli kto to jest. Polak Kardynał Karol Wojtyła, który przybrał imię Jan Paweł II przemówił do zgromadzonych
wiernych po włosku z właściwym dla siebie poczuciem humoru. I już wtedy Polak z dalekiego kraju natychmiast zyskał zaufanie i sympatię tłumu wiernych.
Decyzja Kolegium Kardynalskiego była wielkim zaskoczeniem dla rządzących wtedy w Polsce, o czym świadczy choćby to, że „Dziennik telewizyjny” rozpoczął się tego dnia z opóźnieniem. Podano tylko bardzo lakoniczną informację, że wybrano nowego papieża.
Władze w Polsce jak i w Związku Radzieckim wyboru papieża-Polaka bardzo się obawiały. Szef dyplomacji Związku Radzieckiego, który w styczniu 1979 roku był u Ojca Świętego na audiencji, raportował do Moskwy: „mamy mocnego przeciwnika”.
Gdy rządzący zrozumieli jak ważnego mają przeciwnika, bardzo szybko uruchomili służby specjalne, które już od wielu lat inwigilowały i gromadziły informacje jeszcze o księdzu, później o biskupie, kardynale Karolu Wojtyle. Wiedzieli o nim naprawdę dużo, z kim się przyjaźnił, w jakim środowisku się obracał, jakie miał zainteresowania i pasje, a także jakie było jego znaczenie w Kościele Powszechnym. Po wyborze na papieża – zainteresowanie służb jeszcze bardziej się wzmogło.
opr.