„Sam Jezus określa się jako „Jednorodzony” Syn Boga
(J 3,16) i przez ten tytuł potwierdza swoją wieczną preegzystencję.
Domaga się On wiary w „imię Jednorodzonego Syna Bożego”
(J 3, 18) KKK 444.
W pierwszych wiekach chrześcijaństwa pojawili się ludzie, którzy
uważali Jezusa za zwyczajnego człowieka. Inni twierdzili, że Jezus
nie miał ani ludzkiej duszy, ani ludzkiego ciała. Był Bogiem, który
pojawił się jako pozorny człowiek. Te opinie są sprzeczne z Pismem
Świętym i prowadzą do wniosku, że Jezus nas nie zbawił. Teologowie w
oparciu o Ewangelię św. Jana (J 3, 16) sformułowali wnioski,
posługując się określeniem „Syn jedyny” znajdujące się w wyznaniu
wiary.
Co oznacza wyrażenie „Syn Boży”?
1. W Ewangeliach Jezus uchodzi za „Syna”, ponieważ Boga nazywa swoim
Ojcem.
2. Według wyobrażeń żydowskich wyrażenie „Syn Boży” może oznaczać,
że Jezus otrzymał godność panowania nad światem.
3. W greckim kręgu kulturowym określenie „Syn Boży” oznacza, że w
człowieku o imieniu Jezus działa potężna istota Boża (J 17, 5; Flp
2, 6-8) Właśnie to znaczenie znalazło wyraz w wyznaniu wiary.
W oparciu o Ewangelię św. Jana (J 1, 14.18; 3, 18) posługujemy się
wyrażeniem „Syn jedyny.” Jest jedynym Synem Bożym. „Ojca nikt nie
zna, tylko Syn i ten komu Syn zechce objawić.” (Mt 11, 27). Tylko
Jezus zna w pełni Boga i odsłania przed ludźmi ten niezgłębiony
sekret Boga. Świadkowie zmartwychwstania są przekonani, że Jezus ma
udział w istocie Bożej i stanowi z Bogiem jedno (J 10, 30). Będąc
„Synem” jest od wieków także Bogiem, chociaż jako człowiek narodził
się w określonym czasie. Przekonania chrześcijan nawiązują do
wydarzeń wielkanocnych. Świętując Wielkanoc uznajemy Jezusa
Chrystusa, który jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.
opr.
Adam Żak