„Przez śmierć dusza zostaje oddzielona od ciała,
ale w zmartwychwstaniu Bóg udzieli naszemu przemienionemu ciału
niezniszczalnego życia, ponownie łącząc je z duszą. Jak Chrystus
zmartwychwstał i żyje na zawsze, tak wszyscy zmartwychwstaniemy
w dniu ostatecznym.” (KKK 1016 )
W Piśmie Świętym „ciało” oznacza całą istotę człowieka (duszę i
ciało), a nie tylko materialną część (czyli ciało). Wyznając
zatem wiarę w wiarę w „ciała zmartwychwstanie” mamy na myśli
ponowne powstanie człowieka do życia. Dokona się to dopiero w
życiu wiecznym,
w bezpiecznym i szczęśliwym zjednoczeniu z Bogiem. Drogę do
wspólnoty ze świętymi otwiera nam dar Bożego przebaczenia. Raj
stoi przed nami otworem.
W jaki sposób dokona się zmartwychwstanie ciała? Pytanie to
stawiano także św. Pawłowi, który wiedział, że nie można
wyjaśnić, w jaki sposób dokona się przejście do nieśmiertelnego
życia. Starał się jedynie przybliżyć sens słów mówiących, że Bóg
wskrzesi nas do nieprzemijającego życia (1 Kor 15, 36-38, 42-49
– obraz ziarna wrzuconego w ziemię;
2 Kor 5, 1-8 – Bóg przyodzieje nas w wiecznie trwały przybytek).
Obrazy te zawierają przekonanie, że wierzący nie będzie podlegał
przemijaniu, lecz będzie uczestniczył w szczęściu obcowania z
Bogiem. Wiara nie mówi o tym, gdzie nastąpi i jak przebiegać
będzie nasze zmartwychwstanie. Pismo Święte nie podaje także
żadnego dokładnego terminu zmartwychwstania zmarłej osoby.
Wiara w zmartwychwstanie człowieka po jego śmierci uczy, że nic
z tego, co zrobiłem w całym swoim życiu i co mnie spotkało, nie
ulegnie zniszczeniu. Obietnica Boga zapewnia nas też, że jakimi
byliśmy, takimi pozostaniemy. Wiara ta daje nam moc w ziemskim
życiu do wytrwania w drodze do wieczności z Bogiem i patrzenia
na nadchodzącą śmierć bez obawy i lęku, że wszystkie czyny,
cierpienia oraz świadczona miłość mogą okazać się daremne.
opr. Adam Żak