NASZA ZWYKŁA,

LECZ JAKŻE NIEZWYKŁA MODLITWA PAŃSKA

Modlitwa Pańska – znamy ją od wczesnego dzieciństwa. Ledwie nauczyliśmy się mówić „mama”, a ona – mama – już uczyła nas, jak się modlić do Boga Ojca, który jest w Niebie. Wydaje się nam ta modlitwa taka zwykła, a jednak jakże jest niezwykła. Niezwykła jest już przez fakt, że nauczył jej nas sam Jezus. Św. Łukasz Ewangelista pisze, iż pewnego razu, gdy Jezus modlił się, jeden z Jego uczniów zwrócił się do Niego słowami: „Panie, naucz nas się modlić”. (Łk 11, 1). W odpowiedzi na tę prośbę, Chrystus powierza swoim uczniom podstawową modlitwę chrześcijańską – wg św. Tomasza z Akwinu „najdoskonalszą” z modlitw. Św. Łukasz podaje krótki jej tekst, św. Mateusz natomiast wersję poszerzoną (Mt 6, 9-13) i taką wersję znamy od dzieciństwa. Najkrótszą wersję Modlitwy Pańskiej przekazał nam św. Marek Ewangelista, jest to tylko nawiązanie do słów, „jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”, a brzmi: „A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie coś przeciw komuś, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wykroczenia wasze”.

Na Górze Oliwnej, od IV wieku wznosi się Klasztor Pater Noster wybudowany nad grotą, gdzie Jezus spotykał się z uczniami. Właśnie w tym miejscu Jezus nauczył ich, a oni przekazali w Ewangeliach całemu Kościołowi świętemu tekst Modlitwy Pańskiej. Znakiem szczególnym na potwierdzenie tych wydarzeń jest fakt, iż Krzyżowcy* znaleźli tu tabliczkę z aramejskim tekstem „Ojcze Nasz”. Modlitwa Pańska jest głęboko zakorzeniona w żydowskiej pobożności i po raz pierwszy została wygłoszona przez Jezusa po aramejsku.

W pierwszych wiekach Modlitwa Pańska była objęta zasadą milczenia (disciplina arcani). Chrześcijanie nie przekazywali jej nikomu spoza swego grona, „bo jak może mówić do Boga „Ojcze” ktoś, kto nie zjednoczył się z Jego Synem”. Zasada milczenia obowiązywała także z obawy przed prześladowaniem. W pierwotnym Kościele Modlitwa Pańska była czymś obowiązującym dla chrześcijanina. Każdy ją znał i praktykował zgodnie z intencją Jezusa, który jej nauczył.

We Mszy świętej Modlitwa Pańska była obecna już od IV wieku. Rozpoczyna bezpośrednie i ostatnie przygotowania do spotkania z Jezusem w Komunii Świętej.

Tradycyjne wyrażenie „Modlitwa Pańska” – to znaczy „Modlitwa Pana”, oznacza, że modlitwy do naszego Ojca nauczył nas i dał nam ją Pan Jezus.

* Wyprawy krzyżowe – łączna nazwa wszystkich krucjat prowadzonych od XI do XIII wieku w celu odbicia, a następnie obrony miejsc związanych z religią chrześcijańską w Palestynie. Uczestników wypraw krzyżowych określa się mianem krzyżowców.

opr.
Jadwiga Kulik