Serce Jezusa – niewyczerpane źródło Miłosierdzia. Z Niego możemy
czerpać do woli. „Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak
Miłosierdzie Boże – owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca
człowieka ponad jego słabość” /św. Jan Paweł II/.
Jedną z wielu pobożnych praktyk ku czci Bożego Serca jest Litania
(błaganie, prośba, modlitwa). Litania do Serca Pana Jezusa ma już
prawie 300 lat. Modlitwę ułożyła wizytka, s. Joanna Magdalena Joly.
Następnie inna siostra – Anna Magdalena Remusat – wzbogaciła tę
modlitwę o kilka nowych wezwań. Litania została ogłoszona drukiem w
1718 roku. Poznajmy krótką, lecz jakże wzruszającą historię
powstania tej modlitwy.
Historia ta ściśle jest związana z nawiedzającą Europę epidemią
cholery. W 1720 roku ta zbierająca olbrzymie żniwo choroba zakaźna
nawiedziła francuskie miasto – Marsylię. Biskup tego miasta, oprócz
pomocy charytatywnej, z jaką spieszył doświadczonym zarazą, starał
się także pomóc duchowo swoim wiernym przez specjalne modlitwy
błagalne i pokutę. Postanowił szukać ratunku dla doświadczonego
zarazą miasta w miłosiernym Sercu Chrystusa. Specjalnym dekretem
zarządził uroczyste poświęcenie swej diecezji Sercu Jezusa i
wieczysty obchód święta ku Jego czci. Napisany przez biskupa akt
poświęcenia odmówiono 1 listopada 1720 roku w czasie specjalnie
przygotowanej ceremonii przebłagalnej. Ledwo umilkły pokutne śpiewy
i dźwięk dzwonów, a ta ostra i zaraźliwa choroba zakaźna przewodu
pokarmowego poczęła szybko ustępować. Biskup zarządził też dodatkowe
procesje pokutne. W rok po zażegnaniu epidemii ordynariusz Marsylii
nakazał odprawianie uroczystej Nowenny do Najświętszego Serca
Jezusowego. Ten modlitewny akt odmawiany był codziennie w czasie
specjalnego Nabożeństwa połączonego z Adoracją Najświętszego
Sakramentu i Litanią.
Jezus ciągle zapewnia nas o swojej wielkiej miłości. Mówi o tym na
kartach Pisma Świętego, podczas wielu objawień, na Eucharystii i
poprzez innych ludzi. Czerwiec od dawna nazywany jest miesiącem
Jezusa. Wtedy to oddajemy cześć Jego Boskiemu sercu i dziękujemy za
wszystko, czego dokonał dla zbawienia świata. „Przy Sercu Jezusowym
serce człowieka uczy się poznawać, jaki jest prawdziwy i jedyny sens
jego życia i jego przeznaczenie: przy Sercu Jezusowym serce
człowieka nabiera zdolności miłowania” (św. Jan Paweł II)..
opr. Jadwiga Kulik.
do góry