W najbliższą sobotę, 25 marca, po Mszy świętej o godz. 18.00,
będziemy mogli w naszej parafii już po raz kolejny przyjąć to
przepiękne dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego
zabiciem w łonie matki. Modlitwa trwa 9 miesięcy i polega na
codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej oraz specjalnej
modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Zaczynamy modlić się 25
marca, a kończymy w Boże Narodzenie 25 grudnia, kiedy to nasze
dzieciątko przyjdzie na świat z maleńkim Jezusem. Osoba decydująca
się na Adopcję Duchową nie wie, jakiej narodowości i płci jest
dziecko. Jego imię zna tylko Bóg. Do modlitwy za poczęte dziecko
można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia. Mogą to być
np.: częsta spowiedź i Komunia święta, Adoracja Najświętszego
Sakramentu, czytanie Biblii, post.
Duchową Adopcję może podjąć każdy: osoby świeckie, duchowne,
konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku, również
będący w związkach niesakramentalnych. Po prostu każdy może się
modlić w intencji życia. Można decydować się na nią wiele razy – ale
za każdym razem Adopcja dotyczy tylko jednego dziecka – pod
warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań. Przy każdej nowej
Duchowej Adopcji, trzeba ponownie złożyć przyrzeczenie. Jeśli w
jakimś dniu zapomnimy odmówić modlitwę – nie jest to grzechem, gdyż
jest nim tylko świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu
przyrzeczenia. Przerwa, która
trwa dłuższy czas (miesiąc), przerywa Duchową Adopcję. Należy wtedy
ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótszej
przerwy należy Duchową Adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o
opuszczone dni.
A oto tekst codziennej modlitwy:
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła
Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka
zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu - proszę Cię w
intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałe/a/m,
a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj
rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu,
które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Przyjdźmy i uratujmy niejedno dziecko!!! Niech Pan Jezus prowadzi
Was w tej decyzji i umacnia, a „wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go
miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra” (Rz 8, 28).
Ewa Gawor
do góry