TYLKO JEZUS DAJE PRAWDZIWE ŻYCIE

Ks. Marek Tomulczuk SAC – diecezjalny opiekun Wspólnot dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa przybliży Czytelnikom naszej Gazetki, czym jest Intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Księże Marku, kiedy powstała inicjatywa Intronizacji, jaka jest jej historia?

Ks. Marek: Dwadzieścia lat temu w Krakowie pan Janusz Nosiadek zainteresował się pismami Rozalii Celakówny. Zaczął je badać, wczytywać się w nie, i zrozumiał, jak wielką wagę ma wezwanie Pana Jezusa skierowane przez Rozalię do naszego Narodu. Niestety śmierć przerwała jego pragnienie Intronizacji, ale jego żona, pani Ewa Nosiadek, która dzisiaj jest Moderatorem Krajowym Wspólnot, postanowiła, że podejmie się wypełnienia testamentu męża, a pragnienia Jezusa. Tam właśnie w 1995 roku powstała pierwsza Wspólnota adorująca Najświętszy Sakrament. Wspólnoty dla Intronizacji, to oddolny ruch świeckich, który bardzo troszczy się o działanie w ramach Kościoła, a ich celem jest formacja do świętości i wynagradzanie Sercu Jezusa za grzechy świata.

Co powinniśmy wiedzieć o Intronizacji, czym ona jest?

Ks. Marek: Intronizacja, to nie tylko formułka zewnętrzna, wyniesienie na tron, ale wiąże się ona z uznaniem i przyjęciem już królującego Jezusa. Ponieważ Jezusowi, który jest już Królem, my, jako grzesznicy, nie możemy tego tytułu nadać. Chrystus jest Królem, a Królestwo Jego nie jest z tego świata. My, jako grzeszne stworzenia, nie możemy sobie uzurpować prawa, by powiedzieć: „Jezu nadaję Ci tytuł Króla”. My możemy przyjąć i uznać Jego królowanie poprzez porzucenie grzesznego życia i odnowę naszego serca. Rozalia Celakówna doskonale zdawała sobie z tego sprawę, że Jezus jest Panem i Królem wszystkich oraz wszystkiego. Chodziło Jej, by ludzie uznali Jezusa Królem i przyjęli Go do swojego życia, ponieważ tylko Jezus daje gwarancje prawdziwego życia.

Intronizacja więc – to świadomy akt woli, decyzja, przez którą wybieram Jezusa jako Pana, Zbawiciela i Króla, jako ostateczny punkt odniesienia w moim życiu. Są trzy wymiary Intronizacji: osobista, rodzinna i społeczna. Osobista – dokonuje się, kiedy mówimy o Intronizacji we własnym sercu. W wymiarze rodzinnym – to rodzina dokonuje Intronizacji – przyjęcia i uznania Pana Jezusa. Z kolei Intronizacja w wymiarze społecznym, tzn. publicznie, w świątyni, wobec władz kościelnych i państwowych, z ich udziałem, ogłasza się i wyznaje jako świadectwo wiary, że Jezus jest Królem i że pragnie się żyć według Jego Serca.

Co zmienia Intronizacja?

Ks. Marek: Intronizacja wyznacza nowy początek życia. Bo jeżeli przyjmę i uznam Chrystusa za swego Pana i Króla, to jakość mojego życia będzie lepsza, bo wiem, Komu ufam, Kto mnie poprowadzi i Kto da mi siłę na moją codzienność.

Co Ksiądz chciałby powiedzieć naszym Parafianom?

Ks. Marek: Przede wszystkim pragnę wyrazić wdzięczność tym, którzy włączyli się w Nowennę przed tym wielkim Aktem Intronizacji, i tym, którzy przez lata klęcząc przed Najświętszym Sakramentem w każdy piątek zanosili gorącą prośbę, by ten Akt się dokonał. Warto zauważyć, że w każdy piątek jest u nas Adoracja Najświętszego Sakramentu. Rozpoczyna się po Mszy świętej o godz. 15.00, natomiast w I piątki miesiąca – po Mszy świętej o godz. 8.00.

W „Wyznaniach z przeżyć wewnętrznych” Chrystus zwraca się do Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny: ,,Jest ratunek dla Polski: jeżeli uzna Mnie za Króla i Pana swego w całym tego słowa znaczeniu, tzn. musi przyjść w Polsce panowanie Chrystusa przez Intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym państwie, z Rządem na czele. To uznanie ma być potwierdzone porzuceniem grzechów, zupełnym zwrotem ku Mnie”. Akt ten, który dokonał się 19 października 2016 roku w Łagiewnikach ma być inspiracją do tego, by każdy z nas spełniał prośby Jezusa.

Bardzo dziękujemy ks. Markowi za rozmowę.

opr. eg

do góry