,

ŚLADEM ŚWIATŁA CHRYSTUSA PODĄŻAM

Gwiazdo betlejemska
Przez 33 lata wskazywałaś drogę
Poszukującym Jezusa
Wraz z Jego śmiercią
Straciłaś swój blask

Odtąd przydrożne krzyże
Przejęły rolę twoją
Ramionami swymi
Oplatają ziemię
Niczym korona cierniowa głowę Chrystusa

Stoję pod jednym z nich
Zatopiona w modlitwie
Rozważam mękę i śmierć Syna Bożego
Nadziwić się nie mogę
Ze dałeś się Jezu ukrzyżować
W imię miłości bliźniego

Panie mój
Jak bardzo mam kochać
Aby dostąpić zbawienia?
Gdzie jest granica takiej miłości?

Brzask jutrzenki budzi mnie z odrętwienia
Coś się dzieje
Jakaś łuna z nieba bije

Gwiazdo betlejemska jednak to Ty

Nie!!!

To blask Zmartwychwstałego
Jezus żyje
Otrzyj łzy

Odtąd Światło Chrystusa przewodzi

Ocieram łzy
Idę za tym Światłem

Jadwiga Kulik
grudzień 2015

 do góry