Przebaczyć - niekiedy trudno, gdy ktoś cię
obrazi...
A jednak trzeba...
Przebaczyć - nawet wtedy, gdy ktoś cię mocno (słowem) urazi
Przebaczyć - gdy śmiechem szyderczym, obmową boleśnie cię zrani
Przebaczyć - gdy inni szydzą z ciebie, mając zawsze za „nic”.
Przebaczenie to trudna, bardzo trudna sztuka w naszym ziemskim
życiu
Gdy skrzywdzeni, płaczemy bezgłośnie w ukryciu,
bo ktoś wyrządził nam dużo złego, słowami lub czynem.
Jezus kazał przebaczać, nie pamiętać złego,
lecz kochać swych nieprzyjaciół. (A to coś tak trudnego!)
A Jezus - ten nasz Brat i Przyjaciel nauczył nas tego.
Katowany, biczami smagany strasznymi
dźwigając potem Krzyż ciężki; przybity do niego
stępionymi, a przecież ostrymi, pełnymi rdzy gwoździami...
A w godzinie konania prosił Ojca swego
z zamglonymi od łez i gęstej Krwi oczyma:
Boże - „Ojcze mój! Nie poczytaj im tego grzechu!
Przebacz im - Ja tę Mękę dla ludzkości - wytrzymam!”
I łotrowi, który razem z Nim był ukrzyżowany
widząc żal jego straszny, wszystko mu przebaczył,
bo kochające, skruszone serce w tym człowieku Jezus w jednej
chwili zobaczył
i żal ten przeogromny, co aż serce kruszy...
Przebaczył Jezus łotrowi z całej swej świętej duszy...
I na nas czeka Jezus, byśmy wszystko bliźnim przebaczywszy
z żalem doskonałym swe grzechy wyznali,
serdecznie za nie żałując;
że nam Jezus przebaczy, szczerze zaufali.
Przebaczamy zło wszelkie wszystkim.
A wówczas świat pięknym się stanie;
Niebo zapłonie słońcem szczerozłotym, gorącym
rozjarzony barwami kwiatów tysiącem.
Ustaną wszelkie spory, bratobójcze wojny
I wtedy ziemski glob będzie taki cudowny,
cichy, słoneczny, spokojny, bez płaczu, cierpienia i wojny!
A wszystko to dzięki przebaczeniu
i ogromnej miłości do Boga i ludzi.
Katarzyna Wilczyńska