Dziecinko Święta! To już tak niedługo…
Narodzisz się dla nas w betlejemskiej szopie…
Każdy z nas czeka na tę święta chwilę,
by całą duszą pokłon oddać Tobie!
Przez czas Adwentu, o zimowym świtaniu,
czekać będziemy z radością w sercu i
drżeniem wzruszenia.
Swoje ofiary złożymy Ci w darze,
bo Tyś nasz Boże od zarania dziejów
wszechmocnym Panem i Miłością samą!
Do swego Serca tulisz wszystkie
swe stworzenia…
Chcę Ci, Jezusku mój najdroższy mały,
oddać na zawsze duszę śnieżnobiałą
wolną od grzechu, a pełną radości.
Lecz pomóż Jezu,
pomóż mnie niegodnej,
bym już na wieki przy Tobie wytrwała!
Pomóż nam wszystkim, byśmy serca czyste
nieśli Ci co dzień w grudniowe poranki
i w czas roratni mogli Cię ucieszyć
swą obecnością, śpiewem, modlitwami, Komunią świętą…
Tyś jest świętym Chlebem,
w białym Opłatku wielbimy Ciebie!
Widzisz, Jezusku,
na świecie chłody grudniowe,
Adwent się zaczął –
jakoś ciepło w sercu.
Przyszliśmy właśnie na pierwsze Roraty,
wszędzie płoną świece.
Ach, jak pięknie i jak… uroczyście.
Oczekujmy Cię, Jezu, z radością.
Przyjdź już, nie zwlekaj,
my Cię tak kochamy!
I pomóż nam być dla siebie dobrymi,
najlepszy Ojcze – o to Cię błagamy!
Wszak Tyś nam Tatą,
a my Twymi dziećmi,
więc wszystko możesz nam uczynić, Boże!
Wierzymy w Ciebie i w to najgoręcej,
że w każdej chwili życia
Twa święta łaska zawsze nas wspomoże…
Temu posłuży święty czas Adwentu…
Katarzyna Wilczyńska